Rozdział 4 "Biedne" szklanki

Ten rozdział dedykuję Arii Elsie Sparkle!

Przewróciła się. Podbiegłem do niej szybko nie zważając na inne torby. O jedną prawie się wywaliłem. Ale ze mnie niezdara!  Jak jej mama tu to wszystko przytargała? W końcu (jakoś) udało mi się do niej przedostać. Chciałem ją wziąć na ręce, ale gdy tylko włożyłem rękę pod głowę Elsy poczułem coś ciepłego i mokrego. Nie muszę chyba mówić co to jest. Ale i tak powiem, jakby ktoś miał ten sam poziom IQ co ja. Była to .... KREW! Przeraziłem się nie na żarty. Delikatnie przeniosłem Elsę do "mojego" pokoju i położyłem na " moim" łóżku. Podniosłem jej lekko głowę, aby obejrzeć ranę. Była więsza niż się spodziewałem. Jeszcze, żeby tyle było tego złego w jej głowie były kawałki szkła. Niektóre powbijały się w kark dziewczyny.  Pokryłem [Serio Jack? XD -dop.aut.] tę ranę lodem, który udało mi się wyczarować bez laski. Pochyliłem się nad Elsą i delikatnie pocałowałem ją w usta. Wiem. Nie powinienem. Ale to było silniejsze ode mnie. No bo kiedy nadarzy mi się lepsza okazja? Ona jest nieprzytomna, jej mama też, a jak coś to powiem, że myślałem, że jestem w ukrytej kamerze na planie (WTF?!?) w "Królewnie Śnieżnieżce". Chociaż to by nie wypaliło. Moje plany nigdy nie wypalają. Zaraz się poryczę :'( Siedziałem tak dłuższą chwilę i dopiero teraz przypomniałem sobie o pani Kot. Zbiegłem szybko na dół. Próbowałem ją ocucić. Powoli otworzyła oczy i zobaczyła plamę krwi na podłodze. Znaczy tak mi się wydawało.

- O Boże!

- Spokojnie.

- Moje szklanki!- powiedziała jakby były najważniejsze na świecie. Nie wspominając o tym, że nie zapytała o Elsę.

Poszedłem na górę do Elsy nie zwracając uwagi na zrozpaczone krzyki pani Gosi. Żałowałem, że ją obudziłem. Usiadłem obok Elsy. Sprawdziłem czy oddycha. (Dopiero teraz?) Na szczęście tak. Lekko poruszyłem Elsą próbując ją obudzić. Delikatnie otworzyła oczy. Wyglądała tak pięknie. I już nie będę ukrywać, (przynajmniej nie przed samym sobą) że się zakochałem. TAK!!! ZAKOCHAŁEM SIĘ W ELSIE!!! Nie wiem czemu. Tylko jej nie mówcie. Proszę...

- Co się stało?

- Przewróciłaś się.

- Au! - chyba dopiero teraz zorientowała się, że ją boli

- Ściągnij sukienkę! - rozkazałem

- CO!??!

- Chcę ci wyjąć te kawałki szkła. W sukience się nie da. - Nie miałem żadnych złych myśli. Nie wiem czy mi wierzycie, ale mówię prawdę.

Gdy położyła się na brzuchu wyjąłem z jej głowy, karku i pleców wszystkie kawałki szkła. Znów włożyłem rękę za jej głowę. Lekko się zarumieniła. Tak ślicznie... Znaczy... Dyskretnie wyczarowałem lód na jej ranie. Martwiłem się o nią.

-Masz kojące ręce. - uśmiechnęła się. Zszedłem do pani Kot zapytać co  mam zrobić, ale ona dalej użalała się nad "biednymi" szklankami. Być może to dziwne, ale za oknem zauważyłem kilka osób mniej więcej w moim wieku. Nie wiem jak wyglądali, bo wszyscy stali w kółku lekko pochyleni (jak na meczach podczas czasu). Widziałem tylko  burzę rudych włosów. Reszta ma brązowe. W większości.  Poszedłem z powrotem do Elsy. Był już wieczór, więc zdjąłem ubrania  i położyłem się na kanapie. Chciałem, żeby jej było wygodnie, bo... Sami wiecie. Dobra. Koniec gadania! Idę spać! Ku mojemu zdziwieniu zasnąłem bardzo szybko. Moją ostatnią myślą (przed snem oczywiście) było: "Ciekawe co dzisiaj przyszykuje mi Piasek?". Jak bardzo się myliłem...

-------

Wiem, że krótko, ale chciałam dodać dzisiaj. Po prostu nudziło mi się i napisałam. Jutro Jack idzie do szkoły. Będą go lubić? Jak myślicie, z czym pomylił się Jack? Bo tam w główce już mam pomysł. XD